KAOS VE YARATICILIK

Neden istemediğimiz olayları yaşıyoruz? İstemediğimiz olayları biz mi seçiyoruz yoksa onlar mı bizi buluyor ya da ikisi birden mi oluyor?

Kimin umrunda! Ruhumuzun derinliklerinden istenmeyene karşı çığlıklarla yükselen isyan nağmeleri, yaşamaya devam edip yaratıcılığımızı işletmemize yardım ediyor. Karmakarışık duygular, ikilemler, çatışmalar, gel-gitler... Hepsi, nükleer enerji gibi, küçücük çekirdekten devâsa eserler meydana getiriyor. Yaşadığımız çatışmalar sonunda bir "son ürün"e ulaşıyoruz ki bu ürün bazen çatışmayla doğrudan ilişkili, bazen de tamamen bağlantısız bir şey olabiliyor.

Thomas Alva Edison, boşuna ampülü icat etmedi; Graham Bell, hiç gereği yokken telefonu yaratmadı; Fatih Sultan Mehmet, değişiklik olsun diye İstanbul kapılarına dayanmadı. Hepsi de karşılaştıkları zıtlıklar ve zorlayıcı durumların doğurduğu ikilemler sonunda yaptılar ne yaptılarsa. Böylesine muazzam işlerin görülmesi, muazzam enerjiyi gerektirir ve bu enerji de kaosun beraberinde getirdiği enerjinin ta kendisidir.

Tek yapılması gereken, bu enerjiyi yapıcı işler için kullanabilme becerisini ve refleksini kazanmakta. Bunun nasıl yapıldığını henüz bilmiyorum...